Με χαρά παρουσιάζουμε ορισμένα από τα δημιουργικά έργα που προετοίμασαν οι μαθήτριες του Ομίλου Φιλαναγνωσίας του Πρότυπου ΓΕΛ Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης κατά τη σχολική χρονιά 2020-21.
Στόχος του Ομίλου μας υπήρξε η εξοικείωση των μαθητών με σύγχρονες μεθόδους ανάγνωσης, κατανόησης και ερμηνείας των λογοτεχνικών κειμένων. Μέσα από τη συνολική δράση ενθαρρύνθηκαν οι μαθήτριες στην ερμηνευτική ανάλυση έργων (ερμηνευτική μέθοδος), αλλά και στη δημιουργική παραγωγή πρωτότυπων έργων (π.χ., θεατρικοί μονόλογοι, κολλάζ στίχων).
Οι εργασίες που παρουσιάζονται εδώ είναι:
- ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΦΟΝΙΣΣΑΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ (συγγραφή και ερμηνευτική ανάγνωση Ελισσάβετ Καλογιανίδου)
- ΕΝΑ ?ΚΟΛΛΑΖ? ΣΤΙΧΩΝ ΑΠΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ (συγγραφή Αριάδνη Κουκουδάκη-Αντιγόνη Νικάκη-Δώρα Νικολακοπούλου).
ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ: Καρίμαλη Ευαγγελία, Τσαχτσαρλή Αικατερίνη.
ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ – ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΦΟΝΙΣΣΑΣ
ΚΟΛΑΖ ΣΤΙΧΩΝ ΑΠΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ
ΧΡΟΝΟΣ
Ξημέρωσεν ο δείχτης πάλι Κυριακή. (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Εφτά μέρες (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Η μια πάνω απ? την άλλη (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Ώρες (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Ταυτισμένες (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Χωρίς συνείδηση (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Αυτές τις ώρες την προσμένω κάθε βράδυ (Αναμονή -Εποχές)
Πόσα χρόνια να γυρίσει? (Αναμονή -Εποχές)
Ίσως μόνο μιαν ώρα (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Λίγες στιγμές. (Χειμώνας 1942 -Εποχές)
Φτάνει που θά ?ρθει μοναχά ύστερα από χρόνια (Αναμονή -Εποχές)
Μόνο που θά ?ρθει!? (Αναμονή -Εποχές)
Πρέπει γιατί αύριο δε θα ?μαστε πια νέοι. (Τώρα -Εποχές 3)
Θά ?ρθει μια μέρα που δε θα ?χουμε πια τί να πούμε (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Το θέμα είναι τώρα τί λες (Ο στόχος -Στόχος)
Το ρολόι γυρισμένο ένα ακόμα εικοσιτετράωρο (Απροσδιόριστη χρονολογία-Εποχές)
Μόνο που σήμερα φωνάζουν αρνητικά οι αριθμοί (Απροσδιόριστη χρονολογία-Εποχές)
Τόσο διαφορετική από τις άλλες μέρες (Απροσδιόριστη χρονολογία-Εποχές)
Αυτή η μέρα πέρασε χωρίς καμιάν απόχρωση (Απροσδιόριστη χρονολογία-Εποχές)
Έσβησεν έτσι ανάλαφρα όπως ήρθε (Απροσδιόριστη χρονολογία-Εποχές)
Μα η μέρα που έφευγε ήτανε δικιά μας και δε θα θέλαμε ποτέ να την αφήσουμε. (13.12.43-Εποχές)
Χωρίς καν απλή βράδυνση απ? την ανέκκλητη ώρα. (Οι ρυθμικοί βηματισμοί-Εποχές 3)
Ανάβαλες την τελευταία πάντα μέρα τη φυγή σου (Οι νικημένοι -Εποχές)
Αγαπήσαμε μια τρικυμία καινούρια, κι όμως γιατί ν? αναβάλλουμε πάντα την ώριμη χρονολογία; (Οι νικημένοι -Εποχές)
ΕΡΩΤΑΣ/ΑΓΑΠΗ
1.Ψυχή της αγάπης μου αλήτισσα (5 μικρα θεματα- IV- Εποχές )
Ω ψυχή την αγωνία ερωτευμένη! (Πέντε μικρά θέματα-V-Εποχές)
Ορίζοντα λευκέ της αστραπής και του όνειρου (Πέντε μικρά θέματα-ΙV-Εποχές)
Νικήτρα μονάχη της σκέψης μου. (Πέντε μικρά θέματα-ΙV-Εποχές)
Στα γυμνά μου μπράτσα το είδωλό σου συντρίβω (Πέντε μικρά θέματα-V-Εποχές)
Μες στην κλειστή μοναξιά μου (Πέντε μικρά Θέματα ?Ι-Εποχές)
Κι εγώ μέσα σε σένα και σ? όλους. (Πέντε μικρά θέματα ?Ι -Εποχές)
Εμείς αγαπήσαμε. (Πέντε μικρά θέματα- Ι -Εποχές)
Με μιαν επιθυμία φλογισμένη στα χείλια μας (13.12.43 -Εποχές)
Δοσμένοι στην πικρή μας προσμονή. (Μια ημερομηνία πριν από χρόνια-Εποχές)
Είναι ωραίο και θλιβερό να θυμάσαι τόσα βράδια (Μια ημερομηνία πριν από χρόνια -Εποχές)
Είναι η αγάπη που γυρέψαμε και μας την αρνήθηκαν (13.12.43 -Εποχές)
Κι όμως η μυρουδιά της χυμένη παντού (Αναμονή-Εποχές)
Είχαμε μέσα κι οι δυο μας βαθιά τον πανικό του χωρισμού. (Οι νικημένοι -Εποχές)
- Ας είν? με δυο ημικύκλια στεγνά πάνω στα χείλη (Αναμονή -Εποχές)
Φτάνει που θά ?ρθει μοναχά ύστερα από χρόνια (Αναμονή-Εποχές)
Μόνο που θά ?ρθει!? (Αναμονή-Εποχές)
Θά ?ρθει μια μέρα που δε θα ?χουμε πια τί να πούμε (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη, μα δε βρίσκω άλλο τρόπο να σ? το πω (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Το θέμα είναι τώρα τί λες (Ο στόχος -Στόχος)
Παντρεύτηκες δύο φορές και τώρα μετράς τις ερωτικές σου επιτυχίες (Όχι αποδώ- Εποχές 3)
Πρώτα να πιάσω τα χέρια σου (Ο ουρανός- Στόχος)
Να ψηλαφίσω το σφυγμό σου (Ο ουρανός ?Στόχος)
Όχι δεν πιάνω το χέρι σου. Δε θα κλέψεις το σχήμα του δικού μου? (Όχι αποδώ ? Εποχές 3)
Μια μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου αλλά κι εκεί θά ?ρθεις και θα με ζητήσεις (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Άκουγα πάλι τη φωνή σου όταν γυρνούσα χτες από το πληκτικό νοσοκομείο (Σκυφτοί περάσανε- Εποχές 3)
Δεν μπορεί, Θε μου, να φύγει κανείς ποτέ μοναχός του. (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Πολύ ρομάντζο όλα αυτά, συναισθηματικά, λες και δεν το ξέρω, (Αισθηματικό διήγημα- Στόχος)
Κι η ζωή θέλει σκληρότητα ?μένα μού λες? και «ρεαλισμό» κυρίως (Αισθηματικό διήγημα- Στόχος)
Κι όχι αυταπάτες προπαντός. ?(Επίλογος – Στόχος
Το δικό μας το δάσος δεν το κρύβει ο ουρανός. – (Ο ουρανός ?Στόχος)
3.Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου (Πέντε μικρά θέματα- ΙV-Εποχές)
Κάτω απ? τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική μου καρδιά (Πέντε μικρά θέματα- ΙV-Εποχές)
Πέθανε στην αγκαλιά μου και ψιθύριζε ένα γυναικείο όνομα (Θα ?ρθει μια μέρα -Εποχές)
Εδώ και χρόνια τα ιερά ονόματα (Ο ουρανός-Στόχος)
Γυμνός κυλίστηκα μέσα στην άμμο μα δεν υποτάχτηκα (Πέντε μικρά θέματα- ΙΙ-Εποχές)
Με τα μάτια ψηλά στον ουρανό σαν προσευχή (Ο ουρανός-Στόχος)
Λησμόνησα την αγάπη που ?ναι μόνο αγάπη (Πέντε μικρά θέματα- ΙV-Εποχές)
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα (Πέντε μικρά θέματα- ΙΙΙ-Εποχές)
(ΝΙΚΟΛΟΠΟΎΛΟΥ ΔΩΡΑ Α1)
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ-ΔΙΑΨΕΥΣΗ-ΣΙΩΠΗ
- Στα σιωπηλά καφενεία με τις ετοιμοθάνατες καρέκλες (Μια ημερομηνία πριν από χρόνια, Εποχές)
Η ώρα είναι περασμένη και στο σκοτάδι δεν μπορείς να ξεχωρίσεις. (Όχι αποδώ?, Εποχές 3)
Αν μες στις φωνές που τα βράδια τρυπούνε ανελέητα τα τείχη
Ξεχώρισες μια: Είν? η δική του. (Χάρης 1944, Εποχές)
Μια πονεμένη κραυγή στην πρώτη γραμμή κάθε μάχης (Χρώματα περασμένου δειλινού?, Εποχές 3)
Θυμούμαι την κρυφήν αγωνία μας: το σφίξιμο στη θέα του πρώτου κίτρινου φύλλου που μας άφηνε μιαν ολόπικρη γεύση στο στόμα. (Το καινούριο τραγούδι, Εποχές)
Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω (Επιτύμβιον, ο Στόχος)
Αυτή η γοητευτική ασάφεια που υποβάλλει (Κριτική, ο Στόχος)
Γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για τη ζωή και το θάνατο. (Η αγάπη είναι ο φόβος?, Εποχές 3)
- Αλύγιστος κι αδυσώπητος, μ? οδηγό τη σιωπή μου και σύντροφο. (Αναζήτηση, Εποχές)
Μες στην κλειστή μοναξιά μου (Πέντε μικρά θέματα Ι, Εποχές)
Τις νύχτες που γύρευα μόνος να βρω το χαμένο εαυτό μου (Πέντε μικρά θέματα ΙΙ, Εποχές)
Ποιός είμαι; Πού βρίσκομαι; Σκίστε τα ρούχα μου εδώ μπροστά στο στήθος.
Ίσως θα βρείτε ακόμα τ? όνομά μου σκαλισμένο. Ποιός το θυμάται; (Ποιήματα που μας διάβασε ένα βράδυ ο Λοχίας Otto V?, Εποχές)
Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου (Πέντε μικρά θέματα ΙV, Εποχές)
Ο ξηρός
Μεταλλικός ήχος (Το πρωί?, Εποχές 3)
Α! πώς ψεύτισαν όλα! (Σκυφτοί περάσανε?, Εποχές 3)
Επιστροφή σ? ένα κενό χωρίς διέξοδο (Οι ρυθμικοί βηματισμοί?, Εποχές 3)
Ίσκιοι βουβοί αραγμένοι στη σκάλα (Πέντε μικρά θέματα ΙΙ, Εποχές)
(ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΟΥΚΟΥΔΑΚΗ Α1)
ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ
Άρχισε μια σιγανή βροχή αργά προς το βράδυ. (άρχισε μια σιγανή βροχή?)
Στους τάφους τα λουλούδια μαραθήκανε και τα σαπίζει η βροχή (σκυφτοί περάσανε)
Ο θάνατος είναι κι αυτός μια περασμένη αφήγηση (σκυφτοί περάσανε)
Ίσως δε μένει τίποτ? άλλο παρά αυτό να θυμόμαστε. ( 13.12.43)
Ίσως να μείναμε στο τέλος πάλι μόνοι (τώρα?)
Μια μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου αλλά κι εκεί θά ?ρθεις και θα με ζητήσεις
Δεν μπορεί, Θε μου, να φύγει κανείς ποτέ μοναχός του. (θα ?ρθει μια μέρα)
Τώρα που φτάσαμεν εδώ δεν πρέπει να ξαναγυρίσουμε. (τώρα)
?Θα φύγουμε κάποτε αθόρυβα και θα πλανηθούμε ( 13.12.43)
Σκέφτομαι συχνά πως η ζωή μας είναι τόσο μικρή που δεν αξίζει καν να την αρχίσει κανείς. (θα ?ρθει μια μέρα)
Άγονες μνήμες. (μια ημερομηνία πριν από χρόνια)
Όλα αργούν πολύ να τελειώσουνε το βράδυ, όσο κι αν τρέχουν γρήγορα οι μέρες και τα χρόνια (ο πόλεμος)
Τώρα πια δε φωνάζω τώρα πια δε σκέφτομαι, κάτι σταμάτησε μέσα μου (αναζήτηση)
Σε φόντο σελίδων
Με πένθιμο χρώμα. (χειμώνας 1942), άσε να οραματιστώ τις νεκρές αναμνήσεις μου (Πέντε μικρά θέματα)
Και το τελευταίο «αντίο» της παραμονής (το πρωί?)
Δεν ξέρεις τελικά, ποια ζωή σ? αξίζει και ταξιδεύεις άσκοπα. (σκυφτοί περάσανε)
Η μόνη ανάπαυση της ζωής
Η μόνη στερνή ικανοποίηση (επιτάφιον)
(ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΝΙΚΑΚΗ Α3)
ΠΟΙΗΣΗ
Εδώ αναπαύεται (Επιτάφιον-Εποχές)
Μια λέξη ένας αριθμός κι όλο το νόημα αλλάζει (Όχι αποδώ- Εποχές 3)
Λέξεις χλωμές συνθέτουν πληγωμένα ελεγεία (Το καινούριο τραγούδι-Εποχές)
Λέξεις που τις ακούμε κάθε μέρα. (Χάρης 1944-Εποχές)
Κι εγώ ονειρεύομαι μια μέρα πατώντας πάνω στους νεκρούς μου στίχους να τονίσω με κόκκινα γράμματα (νικητήριες σάλπιγγες) το καινούριο μου τραγούδι. (Το καινούριο τραγούδι-Εποχές)
Είναι που όλοι οι χειμώνες περάσανε και διαβαστήκαν όλα τα βιβλία (Σκυφτοί περάσανε- Εποχές 3)
Συλλογίζομαι όμως στις ζεστές χειμωνιάτικες κάμαρες μιαν αλλιώτικη μυρουδιά (Άρχισε μια σιγανή βροχή-Εποχές 3)
Απ? του μυαλού πέρα τ? αταίριαστα διδάγματα (Μια τελική συνάντηση-Εποχές 3)
Οι στίχοι αυτοί μπορεί και να ?ναι οι τελευταίοι (Επίλογος- Εποχές 3)
«Γιατί», όπως πολύ σωστά είπε κάποτε κι ο φίλος μου ο Τίτος, (Επίλογος- Στόχος)
«Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες (Επίλογος- Στόχος)
Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα». (Επίλογος- Στόχος)
Γράφω ποιήματα μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι υπεύθυνες υπηρεσίες
Φτάνει. Μ? αυτά δε γράφονται τα ποιήματα. Μην επιμένεις. (If- Στόχος)
Άλλον αέρα θέλουν για ν? αρέσουν, άλλη «μετουσίωση» (If- Στόχος)
Οι στίχοι αυτοί μπορεί και να ?ναι οι τελευταίοι (Επίλογος- Εποχές 3)
Έστω. (Επίλογος- Στόχος)
(ΝΙΚΟΛΟΠΟΎΛΟΥ ΔΩΡΑ Α1)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ: