Συγχαίρουμε τον μαθητή μας Ρωμανό Πετρίδη για τις πρόσφατες διακρίσεις του σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Το πρώτο ποίημα που παραθέτουμε διακρίθηκε στον 8ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πνευματικής Συντροφιάς Λεμεσού και το δεύτερο στον 19ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου.
ΟΣΑ?
Όσα δεν μπορέσαμε να πούμε με τις λέξεις
όλος ο πόνος και η χαρά που μας κατακλύσαν μονομιάς
όσα δεν μπόρεσαν στο χαρτί να ειπωθούν
τα είπανε τα μάτια
τα είπε το βλέμμα το ακανόνιστο
Μικρές στιγμές σε κόσμο μεγάλο και τραχύ
άνθρωποι είδωλα άμορφα
γλυπτά που στέκουν στων μουσείων τις γωνιές
και ο χρόνος πως κατρακυλά μες στους υπόγειους δρόμους
στις αναμνήσεις τις παλιές
Τα ξύλα κάηκαν και έφυγε ο καπνός
άδεια η πλατεία, το θεωρείο μας κενό
τα φαναράκια δεν πετούν
δεν σκίζουν τα ουράνια
και τους ανέμους τους γυμνούς
Ξεριζωμένες οι βλέψεις τρέπονται σε φυγή
Όσα δεν αντέξαμε ως το τέλος να τα φτάσουμε
όσα αισθήματα και κύματα καλύψαμε
όσα δεν αφήσαμε να ξεχυθούν ελευθέρα
μα τα εμπόδισαν βουλές δειλές και πνέυμα πονεμένο
ΠΕΠΛΟ
Λευκό το πέπλο που άφησες να φύγει από το τζάμι
αιωρήθηκε πάνω από γυμνές ταράτσες
και του Αιόλου οι προσταγές το έστειλαν σε άλλα μέρη
που φάνταζαν μακρινά, μα μακρινά δεν ήταν
Το πέπλο σαν να χόρευε στην πίστα του αέρα
άλλαζε ο ρυθμός, άλλαζε και ο τόνος
μα τραγουδούσε στους καιρούς και άλλαζαν και τούτοι
καθώς έρρεαν σταγόνες από τα δάκρυα των θεών
Λευκό τo πέπλο στάθηκε σε μια μοναχική κεραία
εγκλωβίστηκε εκεί πάνω από τους ανθρώπους και κάτω από τους ουρανούς
οι πόλεις ξάφνου μάκρυναν και ράγισε το τζάμι
έπαψε και η μουσική μες στο βαθύ χαλάζι